2ο ΕΠΑΛ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ

Ζαρίφειος Παιδαγωγική Ακαδημία

Από το 1928, μετά από ενέργειες τοπικών παραγόντων εξασφαλίσθηκαν οι σχετικές πιστώσεις από το Ίδρυμα Ζαρίφη στην Φιλιππούπολη για την αποπεράτωση του κτιρίου προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως Διδασκαλείο. Τις εργασίες της ανακατασκευής και αποπεράτωσης επέβλεπε ο αρχιτέκτων του Υπουργείου παιδείας στη Γενική Διοίκηση Θράκης (Κομοτηνή) Κωνσταντινίδης, εργολάβος δε του έργου ήταν ο Αριστείδης Αλβανόπουλος. Από το 1930-1931 άρχισε να λειτουργεί ώς Διδασκαλείο. Το 1934 ιδρύθηκε η Ζαρίφειος Παιδαγωγική Ακαδημία και τα δύο πρώτα χρόνια συστεγαζόταν οι ανώτερες τάξεις του Διδασκαλείου, το οποίο εν `όψει της ιδρύσεως των Παιδαγωγικών Ακαδημιών, δεν δέχονταν νέους μαθητές.

Προσφάτως (2009-2010) έγιναν εργασίες συντήρησης και αποκατάστασης των εξωτερικών όψεων, των εσωτερικών δαπέδων των στεγών και των ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων.

1ο Δημοτικό Σχολείο

Είναι το πρώτο κτίριο για τις ανάγκες της υποχρεωτικής εκπαίδευσης που κτίσθηκε έξω από τον περίγυρο του Αγίου Νικολάου. Κτίσθηκε το 1933-1935, επί Υπουργού Παιδείας Γεωργίου Παπανδρέου στο πλαίσιο ενός μεγάλου προγράμματος ανεγέρσεως Δημοτικών Σχολείων σε όλη τη χώρα. Εργολάβος του έργου αυτού ήταν ο Αριστείδης Αλβανόπουλος. Ο χώρος που ανεγέρθηκε ήταν εκτός πόλεως αλλά προορίζονταν να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των μαθητών της περιοχής του προσφυγικού οικισμού που ονομαζόταν «Τσιμεντένια», στην ανατολική του πλευρά και του οικισμού «Καλλιθέας» στα βόρεια του.

Από την ανέγερσή του μέχρι και σήμερα λειτουργεί ως 1ο Δημοτικό Σχολείο.

Μουσείο Ιεράς Μητρόπολης Αλεξανδρούπολης

(πρώην Λεονταρίδειος Σχολή)

Οι εργασίες ανέγερσης του κτιρίου αυτού πρέπει να άρχισαν κατά το 1907 σε οικόπεδο δίπλα από την Μητρόπολη που είχε παραχωρηθεί από τον Τούρκο Μπέη Χατζησαφέτ στην Ελληνική Κοινότητα για τις ανάγκες της. Χτίσθηκε κυρίως με δωρεά του μεγαλέμπορου Αντώνη Λεονταρίδη ή Αντωνάκη Εφέντη, από όπου πήρε και το όνομά του Οι εργασίες προχώρησαν ικανοποιητικά και ένα μεγάλο κτίσμα νεοκλασικό ξεπρόβαλε, όταν βγήκαν οι σκαλωσιές στα 1909.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1960 μετακομίζουν οι μαθητές των Γυμνασίων από την Λεονταρίδειο Σχολή Αρένων στα νέα Σχολικά κτίρια στο βόρειο τμήμα της πόλης (παλαιό Νοσοκομείο) και το κτίριο παραχωρείται στην Ιερά Μητρόπολη Αλεξανδρούπολης.

Το 1980 άρχισε η επισκευή και αναπαλαίωση του σχολείου αυτού και έκτοτε μέχρι σήμερα λειτουργεί ως Εκκλησιαστικό Μουσείο της Ιεράς Μητροπόλεως Αλεξανδρουπόλεως.

Καπνομάγαζο

Κτίσθηκε κάπου στα 1892 από την πολυπληθή τότε καθολική κοινότητα του Δεδέαγατς, για να χρησιμεύσει ως Σχολείο (αρρένων) των παιδιών της κοινότητας. Το 1904, κατά τη διάρκεια μαθητικής έκθεσης, πήρε φωτιά η αίθουσα πειραμάτων και καταστράφηκε μεγάλο μέρος του κτιρίου με τον εξοπλισμό και τις εγκαταστάσεις του.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1950 χρησιμοποιήθηκε από τους εμπόρους αδελφούς Ουζουνόπουλους ως αποθήκη ηλιόσπορου και σιτηρών και χώρος επεξεργασίας σκόρδων.

Κατά την διάρκεια των εργασιών αποκατάστασης στις 25-2-2005, κατέρρευσε τμήμα του Βορειοανατολικού τοίχου και της οροφής παρασύροντας στον θάνατο τρεις άτυχους εργαζόμενους.

Παλιό Νοσοκομείο

Υπάρχουν δύο εκδοχές για την αιτία ανέγερσής του. Η πρώτη είναι πως χτίσθηκε για να χρησιμοποιηθεί ως Τουρκικό Σχολείο στα τέλη του 19ου αιώνα, για τις ανάγκες των μουσουλμάνων της περιοχής. Η άλλη (διατυπώθηκε από τον Γ. Παναγιώτου στο περιοδικό «Ιατρικές Ώρες» σελ. τ. 3 Νοέμβριος 2007) ότι ήταν επί Τουρκοκρατίας το νέο Νοσοκομείο της πόλης. Στην εκδοχή αυτή συμφωνεί και ο Γ.Αλεπάκος ο οποίος τοποθετεί την ανέγερσή του κτιρίου μετά το 1896, λόγω των πολλών ασθενειών που αναφέρονται τα προηγούμενα χρόνια από το 1891 και μετά και μάλιστα η τοποθεσία του έξω από την πόλη συνηγορεί για την αποφυγή μετάδοσης των ασθενειών εκείνης της εποχής.

Το 2009 αποφασίσθηκε από τον Δήμο Αλεξανδρούπολης να χρησιμοποιηθεί για τις σχολικές ανάγκες της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Κτίριο Δ.Π.Θ.

Το κτίριο κατασκευάσθηκε σε τρεις χρονικές περιόδους. Αρχικά το διώροφο γωνιακό κτίσμα, στη συνέχεια επέκταση με ισόγειο κτίσμα αριστερά της εισόδου επί της Ι.Καβύρη και τέλος προσθήκη Α? ορόφου πάνω σ? αυτήν. Μέχρι την δεκαετία του 1960 ήταν ιδιοκτησία της Εθνικής Τράπεζας Το διώροφο κτίριο αποτελούσε την κατοικία του εκάστοτε διευθυντού. Το δωμάτιο αριστερά της εισόδου ήταν το γραφείο του διευθυντού, το οποίο επικοινωνούσε με τον χώρο της τράπεζας που βρίσκονταν στον χώρο της βιβλιοθήκης της Ιατρικής Σχολής Στον Α? όροφο και πάνω από τον χώρο αυτό στεγαζόταν για ένα διάστημα, η Οικονομική Εφορία.
Σήμερα το κτίριο ανήκει στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Αρχικά στεγαζόταν η γραμματεία και η βιβλιοθήκη της Ιατρικής Σχολής. Σήμερα χρησιμοποιείται ως Διδασκαλείο για την επιμόρφωση των Δασκάλων.

3ο Δημοτικό Σχολείο

Το σχολείο που λειτούργησε ως πρώτο στην πόλη αυτή ταυτόχρονα με την ίδρυση της είναι το σημερινό 3ο Δημοτικό Σχολείο Αλεξανδρούπολης.
Στο ΦΕΚ χαρακτηρισμού του κτιρίου αναφέρεται ως έτος ίδρυσης το 1866. Επίσης σε δύο στατιστικές εκθέσεις του δασκάλου Νικ. Χατζόπουλου από την Αίνο στις 2 Μαΐου και 25 Ιουλίου 1882, αναφέρεται ότι στο Δεδέαγατς λειτουργεί από 5 ετών λιθόκτιστος Δημοτική Σχολή καλά οργανωμένη με 80 μαθητές και 20 μαθήτριες. Συνεπώς τοποθετεί την κατασκευή του Σχολείου στα 1877.

Από το 1945 και εντεύθεν άρχισε και πάλι να λειτουργεί ως εξαθέσιο πλέον 3ο Δημοτικό Σχολείο Αλεξανδρούπολης, ενώ από το 1966 προάγεται σε οκταθέσιο. Σήμερα εξακολουθεί να λειτουργεί ως Δημοτικό Σχολείο.

Β.08 Αποθήκες Λιμανιού (3)

Οι αποθήκες αυτές, εννέα (9) τον αριθμό, κατασκευάσθηκαν από την εταιρία Ανατολικών Σιδηροδρόμων (C.O.), μεταξύ των ετών 1869 ? 1872 πάνω σε γήπεδο στο οποίο ανήκε στο Οθωμανικό κράτος και είχε παραχωρήσει στην ως άνω σιδηροδρομική εταιρία μόνο εμπράγματα δικαιώματα επιφανείας το έτος 1869. Οι αποθήκες κατασκευάσθηκαν στα πλαίσια ενός ευρύτερου σχεδίου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας να αξιοποιήσει τις απολήξεις του σιδηροδρόμου στα λιμάνια της και να διευκολύνει το διαμετακομιστικό εμπόριο από αυτά. Αποτελούσαν τον πρόδρομο των σημερινών εμπορευματικών σταθμών.
Στις 9 Οκτωβρίου 1915, οι αποθήκες, καταστράφηκαν από σφοδρό βομβαρδισμό του Αγγλικού στόλου (των δυνάμεων της Entente) και παρέμειναν έκτοτε κατεστραμμένες για μερικά χρόνια. Πότε ακριβώς ανακατασκευάσθηκαν δεν είναι ακριβώς γνωστό. Οι αποθήκες του Λιμανιού απετέλεσαν για εκατό και πλέον έτη, το εμπορικό κέντρο της Αλεξανδρούπολης.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι εν λόγω αποθήκες σήμερα, διεκδικούνται από τον Οργανισμό Σιδηροδρόμων Ελλάδος, τον Οργανισμό Λιμένος Αλεξανδρούπολης και τον Δήμο Αλεξανδρούπολης.

Εθνολογικό Μουσείο Θράκης (Οικία Χρυσοστόμου)

Κτίσθηκε το 1899 από ένα Τούρκο ο οποίος το πούλησε στον Μιλτιάδη Αλτιναλμάζη, έμπορο στο επάγγελμα, με καταγωγή από την Ανδριανούπολη, ο οποίος το χρησιμοποιούσε ως εξοχική κατοικία.
Στη συνέχεια το οίκημα πουλήθηκε από τη χήρα του Μιλτιάδη Αλτιναλμάζη, Ζηνοβία το 1937 βάσει προικοσυμφώνου στον παππού της Χρυσούλας Βασιλείου Ζαφειριάδου από το Ορταξί στην οποία και παραχωρήθηκε ως προίκα. Ο γάμος της τελευταίας με τον δικηγόρο Γρηγόριο Χρυσοστόμου από τη Σαμοθράκη το 1948. έδωσε στο οίκημα νέα αίγλη καθώς ο Χρυσοστόμου διετέλεσε Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας.
Ιδιοκτήτες του κτιρίου φέρονται η Χρυσούλα Χρυσοστόμου και η Ζαφειρία Παπαθανασίου.

Κτίριο Ιεραποστολικής Δράσης

Πρόκειται για ισόγειο κτίσμα με ημιυπόγειο που βρίσκεται επί της οδού Ιωακείμ Καβύρη 16.
Στεγαζόταν το οικοτροφείο του ?Σωτήρα? υπό την διεύθυνση του αρχιμανδρίτη Πατέρα Ανδρέα, οργανωτή της Χριστιανικής Εστίας. Είναι ιδιοκτησία της Ιεραποστολικής Δράσης ?ο Μέγας Βασίλειος ? Tμήμα Αλεξανδρούπολης.